XV. yüzyıl divan şairlerindendir. Amasya’da doğmuştur. Kadı kızı ve kadı eşidir. Çağdaşı olan Mihri Hatun ile aralarında latifeler ve karşılıklı şiir söyleşmeleri var. Divanı  Sultan Mehmet adına düzenlendi. Zeynep Hatun şiirlerinde  kadının isteklerini  açgözlülük olarak nitelendirir ve döneminin kadınının aşağılık konumundan sıyrılma isteğini anlatır. Zeynep Hatun  bir şair olarak kabul görebilmek için  arzularının “merdane” olmasını ister. Tıpkı alçakgönüllü bir erkek gibi bilge olmak isteğini vurgular. Yumuşaklık sevecenlik gibi kadına özgü bazı değerleri  zayıflık ve ruhsal eksiklik diye nitelendirir. Aşık Çelebi  “Mesairus Şuara” adlı kitapta  Zeynep Hatun’un yaşamının son döneminde şiiri bıraktığını  inzivaya çekildiğini anlatır.