17. yüzyıl, tarih yazıcılığı bakımından oldukça başarılı örneklerin verildiği bir yüzyıldır. 17. yüzyıl tarih yazıcılığının en önemli isimleri şüphesiz İbrahîm Peçevî, Nâimâ ve Kâtip Çelebi’dir. İbrahîm Peçevî, Târîh-i Peçevî’sinde kendisinden
önce yazılan tarih kitaplarından, anılardan ve batı kaynaklarından faydalanmış,
çeşitli devlet adamlarının biyografilerini de eserine ekleyerek, 1520-1639
yılları arasındaki tarihî olayları eserinde kaleme almıştır. Bu yüzyılın bir
diğer önemli tarihçisi Nâimâ, Ravzatü’l-hüseyn fî Hulâsât Ahbâr el-Hafîkayn
(Doğu ve Batının Haberlerinin Özeti Hakkında Hüseyn'in Bahçesi) veya yaygın adı
ile Nâimâ Tarihi’nde 1591-1659 yıllları arasındaki tarihî olayları konu
etmiştir. Eserde devlet adamları, şeyhler ve âlimlerin biyografileri de
verilmiştir. Nâimâ’nın Ravzatü’l-hüseyn fî Hulâsât Ahbâr el-Hafîkayn adlı bu
eseri, Peçevî Tarihi ile birlikte birçok tarih kitabına kaynaklık etmiştir. Peçevî, Nâimâ ve Kâtip Çelebi’den başka 17. yüzyılın diğer önemli tarihçileri ve eserleri şunlardır: Hasan Beyzâde Ahmed, Târîh-i Âl-i Osmân; Solakzâde Mehmed Hemdemî, Solak-zâde Tarihi; Abdî, Abdî Tarihi; Silahdar Fındıklılı Mehmed Ağa, Silahdar Tarihi; Edirneli Abdurrahman Hıbrî, Defter-i Ahbâr; Kaf-zâde Fâizî, Hasenât-ı Hasen; Şeyhülislâm Mehmed Efendi, İntihâcü’t-tevârih; Karaçelebi-zâde Abdülaziz Efendi, Ravzatü’l-Ebrâr ve Târîh-i Feth-i Revân ve Bağdâd. |
17. Yüzyılda Tarih Yazıcılığı
17. YÜZYILDA TARİH YAZICILIĞI