Enderunlu Vâsıf

Enderûn’da yetiştiği, yani çocukluğunda saraya alınarak burada eğitim gördüğü için enderûnlu diye bilinir. Asıl ismi Osman. Doğum tarihi kesin olarak bilinmiyor. 1818 yılına kadar sarayda kaldı.

Osmanlı Padişahı 3. Selim devrinden itibaren hünkar baş lalalığı, peşkir ağalığı, anahtar ağalığı, kiler ağalığı gibi görevlerde bulundu. 1824 yılında İstanbul’da yaşamını yitirdi. Yaşadığı dönemde asıl şarkılarıyla beğenildi. Şiirleri açık saçık bayağı, sanatsız bulunduğu için "değersiz bir şair" diye isimlendirildiği oldu. Ama gününün koşullarında sade bir dil kullandı, günlük hayatla ilgili şiirler yazdı.

Enderûnlu Vâsıf için, divan şiirine halkı, sokağı katmak isteyen şair denebilir. Şiirinde döneminin orta sınıf insanının duygu, düşünce ve yaşayışları bulunur. Bu özellikleriyle bir bakıma divan şiirinde boy gösteren "Hüseyin Rahmi Gürpınar" müjdecisidir.

ŞARKI

Çözülme zülfüne ey dil-rübâ dil bağlayanlardan

Kaçınma âteş-i aşkınla bağrın dağlayanlardan

Düşer mi ictinâb etmek seninçün ağlayanlardan

Sirişk-i çeşmimin bak farkı var mı çağlayanlardan

Gelüb vakt-i bahâr âlem safâ-yı gül-şen etdikde

Nevâ-yı bülbülü gûş-i gül-i ra’nâ işitdikde

Uyub ahbâba sen de seyr-i Sa’d-âbâd’a gitdikde

Sirişk-i çeşmimin bak farkı var mı çağlayanlardan

Senin bir reng-i zîbân var ki gül-berg-i izârında

Bulunmaz gül-sitân-ı âlemin bâğ-ı bahârında

Otur ihrâma ârâm et bir az havzın kenârında

Sirişk-i çeşmimin bak farkı var mı çağlayanlardan

Hevâ-yı perçeminle başka bir hâlet olur serde

Yeni başdan misâl-i Vâsıf uğratdın beni derde

Gamınla gerçi çokdan ağlarım ammâ bugünlerde

Sirişk-i çeşmimin bak farkı var mı çağlayanlardan